Paglaki Ko, Gusto Kong Maging..

Ilang beses mo bang itinanong sa mga bata ang katanungang -

"Paglaki mo, anong gusto mong maging?"...

At tila mula sa maliliit na tinig ay iyong maririnig ang kanilang mga pangarap...

"Gusto ko pong maging nurse, duktor, titser, engineer"...

Pagkatapos ay tila nais mong sundan ng pahabol na katanungan na... "bakit?"

Nakakatuwang pakinggan ang kawalang malay na kasagutan ng mga batang musmos sa mga katanungan para sa kanilang pinapangarap na karera sa buhay.

Karera o "career" sa wikang Ingles, sadyang tugma ang salitang "karera" dahil sa kasalukuyan ang bawa't mag-aaral at nagsisipagtapos na estudyante ay tila nakikipag-unahan sa bawa't isa na malagpasan ng maaga ang hirap ng buhay na kanilang pinagdadaanan.

At sa takbo ng kasalukuyang pamamalakad ng ating pamahalaan ay tila unti unting ipinagkakait at masasabi nating tila ninanakaw ang katurapan ng mga pangarap ng mga kabataan mula sa pagpapabaya ng Gobyernong tadtad ng kaliwa't kanang kontrobersya sa pangungulimbat sa kaban ng bayan ng mga taong politiko't makapangyarihang nasa pwesto.

Ako'y nag-aalala na kung hindi magkakaruon ng pagbabago ang ating ekonomiya, ang pangarap ng isang bata na nais maging titser, may naghihintay pa kayang kinabukasan sa kanya sa ating bansa o matulad kaya sya sa mga OFW na naging Domestic Helper o Sales Lady sa Gitnang Silangan at sa Europa?

May naghihintay kayang kinabukasan sa mga batang musmos sa kasalukuyan na nangangarap na maging duktor o matulad din kaya sila sa mga OFW na naging Nurse sa Estados Unidos.

Nakakabahala, ang mga pangarap ng ating kabataan ay unti-unting ipinagkakait ng kahirapan at lumalalang antas ng "unemployment" sa ating bansa na naging dahilan kung saan patuloy ang paglikas ng kanilang mga magulang, kapamilya at kamag-anak upang sundan ang kanilang mga pangarap na maitaguyod ang kanilang mga pamilya at mapag-aral ang kanilang mga anak at kapatid.

Ang mga magulang na hindi nagkaruon ng pagkakataong makapagtrabaho bilang OFW, at hindi rin pinalad makapaghanapbuhay ng maayos sa ating bansa, karaniwang pangarap sa kanilang mga anak ay mapagtapos ito ng kolehiyo sa mga kursong in-demand sa abroad upang pagka-graduate ay makakita agad ng employer sa ibang bansa bilang OFW. Sila ang mga magulang na nawalan ng pag-asang umasenso ang kanilang buhay kung mananatili silang magtatrabaho sa sariling bansa. Sila ang mga magulang na ayaw nang makita ang kanilang mga anak na masasadlak sa hirap na katulad nila na nananatili at nagtitis sa kakarampot na sahod mula sa pagtatrabaho sa Pilipinas.

Subalit tanungin natin ang nakararaming OFW, gusto ba nila na ang kanilang mga anak ay sumunod sa kanilang yapak bilang mga OFW?

Sa mga ordinaryong OFW na nakaranas ng matinding kalungkutan sa kanilang pangungulila sa ibang bansa, sa mga nakaranas ng panlilibak o pangungutya ng mga banyaga dahil sa ating lahing kayumanggi, sa mga inabuso at pinagsamantalahan, tiyak na hindi nila hahayaan na mag-abroad ang kanilang mga anak.

Subalit ang anumang kalungkutan o kapighatiaan na ating dinanas sa pangingibang bayan ay hindi naman mangangahulugan na kailangan din nila itong sapitin o pagdaanan. maaaring ang tinahak nating daan patungo sa pangingibang bansa ay iba naman ang kanilang tatahaking daan bilang bagong banyaga.

Kung ikaw ay naniniwala na kapuri-puri at marangal na hanapbuhay ang karera bilang OFW at maipagmamalaki ang ating Lahing Pilipino saan mang sulok ng mundo bilang mga dakilang Bagong Bayani ay walang dahilan upang ikaw ay matakot kung pipiliin ng iyong mga anak at magiging anak ang maging OFW tulad ng kanilang mga magulang.

Ang mahalaga, bigyan natin ng maayos na edukasyon ang ating mga anak, gabayan sila sa kanilang paglaki at hubugin ang kanilang kaisipan bilang tunay na Pilipino, mapagmahal sa magulang, sa kapwa at sa Bayan at may hustong pananampalataya at takot sa Dyos. Ito ang ating responsibilidad bilang mga magulang sa ating mga anak.

At kapag sila ay makapagtapos sa kanilang napiling karera, taas nuo nilang harapin ang hamon ng buhay, sa loob man ng bansa o bilang banyaga.

At kung maging OFW man sila, huwag kang matakot o mag-alala, kung hinubog mo ang kanilang katauhan sa wastong pagpapalaki at pananampalataya, sa kanilang dalang talento at edukasyon, at sa kanilang sipag at tyaga, sila'y mananatili pa rin na tunay na Pilipino at sa tamang panahon sila'y magbabalik sa ating Bayang Sinilangan.

Subalit kaibigan, ipanalangin natin na sana sa susunod na mahahalal na lider ng ating bansa, nawa'y matugunan na ang hinaing ng taong bayan sa suliranin ng kahirapan at kawalan ng hustong hanapbuhay upang hindi na kailangan mangibang bayan ng ating mga anak para hanapin lamang ang kasagutan sa kanilang mga pangarap.

Ikaw kaibigan, nung bata ka anong gusto mong maging?

Nangarap ka bang maging OFW?

Photograb from www.flickr.com

uploaded by Chubbskie's photostream